Separatystyczna organizacja gospodarcza powstała w związku z utworzeniem Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej. Układ w sprawie EFTA podpisany został w Sztokholmie 20. XI. 1959 r. i wszedł w życie 1. VII. 1960. Do EFTA należy 7 krajów OEEC: Anglia, Austria, Dania, Norwegia, Szwecja, Szwajcaria i Portugalia, które nie uważały za możliwe przystąpić do wspólnego rynku z uwagi bądź na przepisy swych konstytucji (Szwajcaria, Szwecja, Austria) zabraniających im delegowanie władzy suwerennej na instytucje ponadnarodowe, bądź na powiązania z innymi kontynentami (Anglia z krajami Wspólnoty Brytyjskiej), bądź na powiązania regionalne w ramach tzw. siódemki (Dania i Norwegia ze Szwecją). Układ o EFTA ustanawia luźny związek krajów uczestniczących, pozostawiając im na ogół pełnię władzy suwerennej w zakresie gospodarczej polityki wewnętrznej oraz polityki handlowej wobec krajów trzecich; przewiduje on zniesienie w obrocie wewnątrz zjednoczonego terenu ceł na okres 8 lat oraz ograniczeń ilościowych na okres 10 lat (pewne ograniczenia utrzymane zostały w wymianie artykułów rolnych). Władze EFTA składają się z Rady Ministrów, Rady Ekspertów oraz stałego Sekretariatu.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA